Een Tekort Aan Fosfor Bij Wietplanten
Fosfor is een van de belangrijkste macronutriënten voor wiet en daarom is het voorkomen van een tekort van groot belang. Lees hier hoe je een P-tekort bij wietplanten herkent, voorkomt en oplost.
Of je nu binnen, buiten of in een tuinkas kweekt, een probleem waar kwekers van alle niveaus tegenaan kunnen lopen, is een voedingstekort. Hoewel ze verre van ideaal zijn, kunnen de meeste tekorten goed worden verholpen, zolang je maar weet waar je op moet letten. In dit artikel behandelen we alle ins en outs van een tekort aan fosfor (P), zodat je het straks als een pro kunt herkennen, voorkomen en oplossen. Het resultaat: een mooie oogst!
Wat veroorzaakt een tekort aan fosfor?
Een tekort aan fosfor ontstaat meestal tijdens de bloei en kan een aantal oorzaken hebben. In de meeste gevallen ligt het aan een onbalans van de pH. Als je aarde niet de juiste pH-waarde heeft, kan dat ervoor zorgen dat je wietplant geen voeding meer opneemt. Dit resulteert in een tekort, ook al is de voedingsstof wel aanwezig in het medium.
Ook wanneer de aarde te veel zink en ijzer bevat, kan dat ervoor zorgen dat een plant geen P kan opnemen. Daarom is het belangrijk dat je de juiste voedingsbalans vindt.
Tot slot speelt ook de temperatuur een belangrijke rol bij de gezondheid van je wiet. Planten die in een te koude omgeving staan, zijn niet in staat om P goed op te nemen, met als gevolg een tekort.
Hoe herken je een tekort aan fosfor?
Gelukkig kun je een tekort aan fosfor aan een aantal symptomen herkennen. Zoals met de meeste problemen bij wietplanten het geval is, raden we aan om eerst te kijken naar de grote bladeren.
-
Bladeren met een fosfortekort krijgen een blauwgroene kleur, in tegenstelling tot de felgroene kleur van gezonde planten. In een gevorderd stadium verschijnen er ook donkere, koperkleurige vlekken aan het uiteinde van de bladeren.
-
De bladstelen krijgen een paarse kleur; een duidelijk teken dat er iets mis is.
-
Uiteindelijk stagneert de verticale groei van je plant en gaat het ook ten koste van haar productiviteit en algehele gezondheid.
Hoe voorkom je een tekort aan fosfor?
Een tekort aan fosfor bij wietplanten kan verschillende oorzaken hebben, maar gelukkig kun je er bijna altijd iets tegen doen. Het duurt misschien even voordat je de juiste balans hebt gevonden, vooral als je een beginner bent, maar als je je plant goed verzorgt, scheelt dat al enorm.
Omdat de pH vaak de hoofdoorzaak van een tekort is, is het belangrijk dat de zuurgraad van je kweekmedium binnen een bepaald bereik blijft. In aarde is een pH van 6,2–7 ideaal voor de opname van fosfor en om te zorgen dat je plant over de nodige voeding kan beschikken. Koop een pH meter om regelmatig de pH van je aarde en voedingsoplossing te meten. Hiermee is de waarde direct af te lezen.
Zoals gezegd, kunnen ook te hoge concentraties zink en ijzer leiden tot een fosfortekort. Daarom moet je erop letten dat je voeding en medium voldoende van beide voedingsstoffen bevatten, zonder te overdrijven.
Om een P-tekort als gevolg van lage temperaturen te voorkomen, is het belangrijk om te zorgen dat de omgeving niet kouder dan 15°C wordt. Kweek buiten dus in de beste maanden wat zonlicht en warmte betreft, en voorzie je planten binnen van goede kweeklampen en een ruimte die niet te koud is.
Het verloop van een fosfortekort
De ernst van een fosfortekort is per plant verschillend, maar vaak kun je de volgende symptomen verwachten wanneer je niet ingrijpt:
Bladeren verkleuren
Een blauwe bladkleur is de sterkste aanwijzing dat je plant geteisterd wordt door een fosfortekort, en daarbij kunnen de bladeren ook een lichte glans krijgen. Omdat fosfor een mobiele voedingsstof is, is een P-tekort eerst te herkennen aan de oudere blaadjes, en na verloop van tijd verergert dit.
Vlekken op de bladeren
Naarmate de symptomen zich ontwikkelen, verschijnen er koperkleurige vlekken op de bladeren die uiteindelijk zwart worden. De blaadjes beginnen daarbij te verschrompelen, krullen en vallen er uiteindelijk af. Terwijl de plant steeds zwakker wordt, wordt ze ook vatbaarder voor ziektes en plagen. En dit brengt weer allerlei nieuwe problemen met zich mee.
Verkleuring van de takken en bladstelen, vertraagde groei
Ook kunnen takken en bladstelen paars worden. Dit is een teken dat de plant snel kwetsbaarder wordt. Bovendien kan de algehele groei stagneren, met name de verticale ontwikkeling.
Hoe een tekort aan fosfor eruitziet bij wietplanten
Zoals gezegd, zijn verkleurde bladeren en stelen het duidelijkste signaal dat je plant een fosfortekort heeft. Maar ter verduidelijking is het misschien beter als je het met je eigen ogen ziet, zodat je weet waar je op moet letten:
Zo verhelp je een tekort aan fosfor
We hebben je uitgelegd hoe je een tekort aan fosfor bij wiet kunt voorkomen, maar wat kun je doen als het probleem zich al voordoet? Gelukkig is nog niet alle hoop verloren. Al met een paar simpele trucs breng je je plant weer in topconditie.
✅ Optimaliseer de pH
Heeft het probleem met de pH te maken? Dan moet je zorgen voor de juiste waarde voor de opname van fosfor, oftewel een pH-waarde van 6,2–7. Vaak gebruiken kwekers fosforrijke voeding, zoals beendermeel, wormenmest of bat guano, om het niveau op peil te houden. Wanneer de pH te laag is, kun je wat limoen in poedervorm aan je aarde toevoegen. Dit verhoogt de pH-waarde. Het is wel belangrijk dat je niet vergeet om de pH te testen iedere keer dat je iets nieuws toevoegt!
✅ Houd de temperatuur op peil
Is het probleem gerelateerd aan de temperatuur? Dan is het belangrijk dat je dit zo snel mogelijk aanpakt. Als de temperatuur te laag (of te hoog) is, kunnen er namelijk ook allerlei andere problemen ontstaan. Wiet gedijt overdag goed bij zo'n 20 tot 30°C en 's nachts bij 16 tot 22°C. Hoewel je dit binnen makkelijk kunt regelen, moet je buiten misschien een soort constructie bouwen. Een alternatief is om je planten 's nachts binnen te zetten.
✅ Stem de voeding af
Als het gaat om een P-tekort veroorzaakt of verergerd door een teveel aan zink of ijzer, dan moet je voor overvoeding oppassen. Let er ook op dat je geen voeding gebruikt met te veel van bepaalde voedingsstoffen. Tijdens de bloei heeft wiet weliswaar meer fosfor nodig, maar je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen en niet meteen heel veel geven.
Is een tekort aan fosfor echt zo'n probleem?
Hoewel het goed te voorkomen en te verhelpen is, is een fosfortekort een serieus probleem. De mobiele macronutriënt is vooral tijdens de bloei belangrijk voor de toppenproductie, maar vervult ook andere biologische functies.
Bij een gebrek aan fosfor gaat een plant vaak minder snel bloeien en wanneer de toppen eenmaal verschijnen, zijn ze meestal maar klein. Dit in combinatie met een verhoogd risico op ziekte en plagen, maakt planten met een P-tekort kwetsbaarder voor invloeden van buitenaf. Daarom is het belangrijk dat je het serieus neemt. En als je met breeding bezig bent, zal de zaadopbrengst van je vrouwtjes ook ondermaats zijn.
Fosfor: een essentieel macronutriënt
Fosfor is een van de drie macronutriënten die wiet nodig heeft. Het is daarbij belangrijk in alle stadia van de groei, maar vooral tijdens de bloei. Een tekort aan deze voedingsstof is dus zeker iets om je zorgen over te maken. Maar door de kweekomstandigheden te optimaliseren, regelmatig de pH te testen en te letten op visuele tekenen, kun je een fosfortekort prima voorkomen!