De Verschillende Soorten Hydrocultuursystemen Voor Wietkweek

Luke Sumpter

Cannabisjournalist En Gezondheidswetenschapper

Luke Sumpter

Bijgewerkt op: Juli 31, 2020

Bij hydrocultuur is water het belangrijkste groeimedium. Wietplanten hangen daarbij meestal boven een bak met water met voedingsstoffen. De planten zelf staan vaak in een mandje met bijvoorbeeld kleikorrels of steenwol. Naarmate de wortels zich ontwikkelen, groeien ze naar beneden, richting de vloeistof waar ze boven hangen.

Het kweken in een hydrocultuur biedt diverse voordelen ten opzichte van traditioneel kweken in aarde. Voor planten is het bijvoorbeeld heel makkelijk om voedingsstoffen te absorberen vanuit de vloeistof. Daardoor groeien ze sneller en worden ze sterker. Daarom leveren planten in een hydrocultuur vaak meer op binnen een kortere tijdspanne.

Hieronder verdiepen we ons in zes populaire technieken die men gebruikt voor hydrocultuur. We onderzoeken hoe elke methode werkt en wat de voor- en nadelen ervan zijn.

1. DIEP-WATER-CULTUUR (DWC)

Een van de populairste methodes van hydrocultuur is diep-water-cultuur (DWC). Dit is een makkelijke en effectieve manier voor het kweken van vette toppen. Hierbij bevinden planten zich in plastic mandjes boven een reservoir. Je kunt allerlei soorten containers gebruiken om deze mandjes in te zetten, maar emmers zijn het goedkoopst.

Vervolgens boor je gaten in het deksel van deze containers. Deze moeten groot genoeg zijn, zodat de mandjes er makkelijk in passen zonder erdoorheen te zakken. Vervolgens zet je zaailingen in de mandjes en doe je kleikorrels rondom de wortelkluit. Dat geeft de plantjes de nodige stevigheid. Naarmate de planten groeien, vinden de wortels hun weg naar het reservoir eronder. Als kweker moet je ervoor zorgen dat het water steeds genoeg minerale voedingsstoffen bevat. Zo krijgen de planten alles wat ze nodig hebben.

Bij een DWC-systeem zitten er ook luchtstenen in het reservoir. Deze apparaten pompen zuurstof in het water om te zorgen dat de wortels genoeg kunnen ademen. Anders zouden ze namelijk verstikken. De aanwezigheid van zuurstof voorkomt ook dat anaerobe bacteriën ongestoord te werk kunnen gaan en wortelrot kunnen veroorzaken.

Voordelen:

• Makkelijk te installeren
• Relatief goedkoop
• Planten groeien snel
• Simpel te automatiseren

Nadelen:

• Gevoelig voor pH-schommelingen
• Geautomatiseerde systemen zijn soms duur qua elektriciteit
• Wortels verstikken vaak als de pompen stukgaan

2. EB EN VLOED (VLOED EN DRAINAGESYSTEEM)

Bij eb-en-vloedsystemen plaatsen telers de planten, net als bij DWC, boven een bak met water. Hierbij zit er echter niet altijd water in. De bak bevindt zich boven een tank met voedingsrijk water. Een pomp verbindt de twee reservoirs en laat de bak periodiek vollopen met water. Bij dit systeem staan de planten dus af en toe in het water met de voedingsoplossing. Op dat moment kunnen ze de mineralen en het vocht opnemen.

Als de pomp afslaat, loopt de vloeistof weer terug in de externe tank. Op dat moment krijgen de wortels weer zuurstof en kunnen ze even opdrogen.

Voordelen:

• Planten hebben genoeg tijd om zich te voeden en zuurstof op te nemen
• Geen lawaaiige pompen
• Stapelbaar en neemt weinig ruimte in beslag
• Volledige automatisering is mogelijk

Nadelen:

• Automatisering zorgt soms voor een hoge energierekening
• Planten gaan verloren als het systeem niet goed werkt
• Regelmatig schoonmaken is nodig om wortelziekten te voorkomen

3. WICK-SYSTEEM

Met een wick-systeem, de simpelste manier van hydrocultuur, gaan we terug naar de basis. Bij een wick-systeem heb je geen luchtstenen en pompen nodig. Hierbij benut je capillaire krachten die tegen de zwaartekracht in werken - eenvoudig materiaal, zoals nylon touw of stof, trekt het water omhoog.

Hierbij staan de planten in een mand boven een tank met een voedingsoplossing. De wortels groeien naar beneden, maar maken geen contact met het water. Er hangt in plaats daarvan een lont (wick) tussen het wortelsysteem en de voedingsoplossing. Daarmee ontstaat een passief systeem. Planten krijgen water tot zich via de lont op het moment dat ze vocht nodig hebben.

Voordelen:

• Je geeft nooit teveel water
• De wortels krijgen genoeg zuurstof
• Niet te technisch en stil
• Ideaal voor beginners

Nadelen:

• Niet geschikt voor grote, dorstige planten
• Gevoelig voor schimmel

4. DRUPPELSYSTEEM

Bij druppelsystemen gebruik je een vorm van irrigatie. Daarbij druppelt een voedingsoplossing langzaam over het wortelsysteem. De planten zitten in een bak met een inert medium, zoals kokosvezel. Deze bak bevindt zich boven een externe watertank met een voedingsoplossing en een luchtsteen. De oplossing wordt door een druppelirrigatiesysteem gepompt. Daardoor is er sprake van een constante, maar langzame aanvoer van voedingsstoffen en water.

Dankzij de zwaartekracht stroomt de oplossing door het groeimedium, over de plantenwortels en vervolgens via een pijp weer terug naar de externe watertank.

Voordelen:

• Zeer zuinig en waterbesparend
• Makkelijk te automatiseren
• Geschikt voor beginners
• Ideaal voor hete en droge klimaten

Nadelen:

• Het irrigatiesysteem kan verstopt raken
• Automatisering is soms duur
• De pomp en luchtsteen maken lawaai

5. AEROCULTUUR

Bij aerocultuur-systemen krijgen de wortels voeding en water via een fijne nevel. Hierbij staan ze dus niet in water en groeien de wortels niet naar een reservoir toe. Voor dit systeem heb je een plantenbak en een watertank nodig. De planten hangen in manden boven de plantenbak en elke mand krijgt een soort kraag om te voorkomen dat de fijne mist verdampt.

Aan de zijkanten van de plantenbak zijn een aantal spuitmondjes bevestigd. Via diverse pijpen gaat de voedingsoplossing van een externe tank naar deze spuitmondjes. Die vernevelen het vocht over de plantenwortels. Overbodig water druppelt naar de bodem van de plantenbak en loopt weer terug naar de watertank.

Voordelen:

• Zorgt voor goede beluchting
• Bespaart water
• Snelle opname van voedingsstoffen

Nadelen:

• Veel aandacht nodig
• Geavanceerde techniek
• Automatisering noodzakelijk voor een soepele werking
• Gevoelig voor schimmel

6. NUTRIENT FILM-TECHNIEK (NFT)

Bij NFT stroomt er voortdurend een voedingsoplossing over de wortels. De methode lijkt in zeker opzicht op de eb-en-vloedmethode. Hierbij krijgen de wortels echter voortdurend water en voedingsstoffen.

Bij NFT hangen planten in een licht hellende bak. Een pomp brengt de voedingsoplossing naar de bovenkant van de plantenbak. Door de zwaartekracht loopt het water naar beneden naar een drainagepijp aan de andere kant van de bak. Via deze pijp loopt het water weer terug naar het reservoir. Het stromende water zorgt ervoor dat de wortels tegelijkertijd voedingsstoffen en zuurstof krijgen.

Voordelen:

• Weinig water nodig
• Zorgt ervoor dat de wortels zuurstof krijgen
• Simpel te installeren en te activeren

Nadelen:

• Planten krijgen geen voedingsstoffen als de pomp stukgaat of niet goed werkt

KORTOM

Met hydrocultuur ben je in staat indrukwekkende resultaten te behalen in relatief weinig tijd. Hoewel deze methoden er misschien niet natuurlijk uitzien, zijn ze juist heel milieuvriendelijk. Ze verbruiken wel wat energie, maar uiteindelijk bespaar je veel meer water dan als je binnen of buiten in aarde kweekt.

De zes hierboven genoemde methodes vertegenwoordigen een aantal populaire technieken. Er zijn echter diverse variaties op elke methode en nog meer methoden die mogelijk de moeite waard zijn.