Mensen drinken al duizenden jaren San Pedro thee om van de psychedelische eigenschappen te genieten. Hier vind je meer info over de geschiedenis van deze traditie en natuurlijk ook een eenvoudig recept om zelf thuis San Pedro thee te zetten.
San Pedro thee is afkomstig van de San Pedro cactus (Echinopsis pachanoi). Het is een traditioneel Zuid-Amerikaans brouwsel waarvan bekend is dat het veel mescaline bevat en het heeft een lange gebruiksgeschiedenis in de Andes. Mescaline, een fenethylamine alkaloïde, is een natuurlijk voorkomende psychedelische stof die aanwezig is in verschillende cactussen die overal in Amerika voorkomen.
Je kunt mescaline op meerdere manieren innemen, maar het zetten van thee is een van de makkelijkste. Daarom gaan we in dit artikel in op de geschiedenis van het drankje en bespreken uiteraard ook hoe je het thuis kunt maken.
Bij de bereiding van San Pedro moet je de cactus in kleine stukjes snijden, enkele uren koken en vervolgens de vloeistof zeven voordat je het kunt drinken. Het traditionele proces is gelukkig vrij eenvoudig en komt overeen met het onderstaande recept. Maar het ritueel rond de consumptie van de thee heeft wel een bijzondere geschiedenis. Deze is divers, levendig en eigenlijk nog steeds van toepassing. We zijn niet in staat het bijzondere ritueel in enkele woorden samen te vatten. Hier volgt echter een kort overzicht van huachuma (San Pedro) ceremonies.
San Pedro werd – en wordt – in verschillende culturen gebruikt. Experts denken dat het vroegste gebruik dateert uit rond 3500 voor Christus, op de Chavin site. Hoewel de tradities verschillen, kan een ceremonie beginnen met een vastenperiode van 24 uur, door zowel de sjamaan als de gebruiker. Hierna gaan ze naar een mesa (altaar). Dit gebeurt meestal 's nachts op een dinsdag of vrijdag; belangrijke dagen in de religieuze cultuur van de Andes. De gebruiker snuift een aftreksel van tabak in water in zijn neus om zich te reinigen en te beschermen. Hierna wordt de San Pedro thee gedronken en vinden eventuele genezende/religieuze rituelen plaats. Er kunnen ook andere mensen bij betrokken zijn om de ervaring te versterken. Daarnaast gebruikt men ook wel muziek, wierook of andere extra's.
In de volksmond, ja. Maar technisch gezien, kun je er niet van hallucineren, tenzij je een enorm hoge dosis neemt. De meeste psychedelica veroorzaken trouwens geen echte hallucinaties, DMT daargelaten, al kunnen ze je waarneming aanzienlijk veranderen. Een hallucinatie is een term om een zintuiglijke ervaring te beschrijven die geen prikkels van de buitenwereld heeft. De ervaring met mescaline werkt meestal met de wereld zoals die is, zelfs als deze aanzienlijk anders is dan de nuchtere wereld!
Hoe dan ook, mescaline is een krachtig hallucinogeen (de naam kan verwarrend zijn) die de waarneming, stemming en cognitieve processen kan veranderen. Veel gebruikers geven aan visuele en auditieve effecten te voelen. Daarnaast melden ze een verhoogd bewustzijn en diepe introspectieve ervaringen. Al deze belevenissen dragen wellicht bij aan de rituele, genezende en recreatieve kwaliteiten.
Je weet nu iets meer over deze psychoactieve cactus en daarmee is het tijd om te leren hoe je er thee van zet om een psychoactieve trip op te wekken.
Voor het gemak splitsen we deze instructies op in twee delen: de voorbereiding en het zetten van de thee.
Voordat je thee kunt zetten, moet je je San Pedro zorgvuldig verwerken. Zo krijg je de beste effecten, terwijl je ook de kans op maagproblemen verkleint. Allereerst moet je de stekels verwijderen en de cactus schillen. Zo ga je te werk:
1. Maak de cactus schoon: Spoel de cactus af onder koud water om vuil en stof te verwijderen.
2. Verwijder de stekels: Snijd de stekels voorzichtig af met een mes of dunschiller. Snijd niet te diep, om het vruchtvlees niet te beschadigen.
3. Schil de cactus: Verwijder de buitenste, wasachtige schil zodat het groenere, lichtere gedeelte eronder zichtbaar wordt. Wees heel voorzichtig, want juist deze laag bevat naar verluidt de hoogste concentratie mescaline. Probeer er dus zo veel mogelijk van te behouden.
4. Snijden: Snijd de cactus in kleine, hanteerbare stukken zodat je het later makkelijk kunt verwerken. De vorm maakt hierbij niet uit.
5. Verwijder het binnenste vruchtvlees (optioneel): Er zijn mensen die zeggen dat dit de smaak verbetert en dat je maag de cactus gemakkelijker kan verdragen. Om thee zetten, is deze stap niet echt nodig. Het kan echter wel nuttig zijn om je ervaring te verbeteren.
1. Maal de stukjes (optioneel): Met je blender of keukenmachine kun je de stukjes cactus tot pulp vermalen. Mogelijk komt hierdoor meer mescaline vrij tijdens het koken, waardoor je een krachtiger thee krijgt. Daarnaast maakt dit het hele proces makkelijker, al is het niet noodzakelijk.
2. Kook de cactus: Doe de stukjes of gemalen cactus over in een grote pan. Giet er voldoende water bij om alles te bedekken. Breng het mengsel aan de kook, zet het vuur laag en laat het mengsel minimaal zes uur sudderen. Zo komt de mescaline in het water vrij. Vergeet niet af en toe te roeren. Als het nodig is, kun je meer water toevoegen; voorkom dat je mengsel droogkookt.
3. Voeg citroen toe (optioneel): Veel mensen kiezen ervoor om citroen toe te voegen. De achterliggende gedachte is dat het zuur helpt om meer mescaline te extraheren. Dit is niet bewezen, maar wel logisch. Zuur helpt namelijk bij de extractie van verschillende andere psychoactieve stoffen, dus het zou zeker ook voor mescaline kunnen gelden.
4. Zeef het mengsel: Na minstens zes uur sudderen, zeef je het mengsel door een kaasdoek of fijne zeef. Je scheidt hiermee de vloeistof van het vaste materiaal dat nu in principe geen psychoactieve mescaline meer bevat. Knijp zo veel mogelijk vloeistof uit de cactuspulp, want daar zit de mescaline in.
5. Laat de vloeistof inkoken: Giet de gezeefde vloeistof terug in de pan en laat opnieuw sudderen totdat je de gewenste concentratie hebt. Sommige mensen koken zover in dat de vloeistof in een borrelglas past. De smaak valt dan niet mee, maar de klus is in één slok geklaard! Het inkoken zelf kan enkele uren duren, dus wees geduldig.
6. Afkoelen en gebruiken/bewaren: Laat de thee afkoelen en bewaar het in een bakje; je kunt het ook direct drinken. Deze thee kun je enkele dagen in de koelkast bewaren, dus je kunt het prima van tevoren te bereiden.
Het doseren van San Pedro thee kan behoorlijk variëren, afhankelijk van de sterkte van de cactus en je persoonlijke tolerantie. De truc is om uit te zoeken hoeveel mescaline je cactus stek bevat voordat je thee zet. Zo kun je de dosis beter bepalen.
De gangbare mening is dat een stek van ongeveer de lengte van je onderarm (40-50 cm) een normale dosis mescaline bevat. Er zijn ook mensen die van het gewicht uitgaan. Natuurlijk is dit een ruwe schatting, maar naar verluidt bevat 1 gram verse San Pedro cactus ongeveer 1 mg mescaline.
Een standaard dosis mescaline schommelt tussen de 200-300 mg. Dit betekent dat 200-300 gram verse (onbereide) cactus per persoon voldoende moet zijn om een trip op te wekken.
Probeer niet te doseren op basis van het aantal millimeters thee. De concentratie kan namelijk sterk variëren, afhankelijk van hoelang het op het vuur heeft gestaan. Minder vloeistof betekent niet minder mescaline!
We hebben al veel besproken en je kunt nu zelf San Pedro thee maken. De volgende tips helpen je om het bereiden van de thee te vergemakkelijken en de resultaten te verbeteren.
Hoewel San Pedro thee voor bijzondere ervaringen kan zorgen, kleven er ook nadelen aan het gebruik:
Wanneer je San Pedro thee drinkt, volg je een traditie van duizenden jaren oud. San Pedro heeft veel te bieden, of je nu een levensveranderende ervaring wilt, of simpelweg zin hebt om te trippen. Het zetten van de thee is vrij eenvoudig, maar doe wel je onderzoek naar deze cactus en de effecten ervan voordat je aan dit avontuur begint. Verdiep je ook in het gebruik van psychedelica in het algemeen. Vaker wel dan niet zullen deze stoffen je hart veroveren, maar een goede voorbereiding en een respectvolle aanpak zijn essentieel voor een positieve ervaring!