Klassieke psychedelica, empathogenen en dissociatieven hebben elk unieke effecten, variërend van warme euforie tot levendige visioenen en dissociatieve sensaties.
Mensen zijn al eeuwenlang gefascineerd door psychedelica. Van intense introspectieve trips tot spiraalvormige visioenen en euforie; iedere ervaring is weer een unieke beleving. Sommige ervaringen lijken echter meer op elkaar dan je misschien zou denken.
Gooi 's werelds populairste psychedelica op een hoop en je zult zien dat enkele drugs opvallende overeenkomsten vertonen. Ze lijken in eerste instantie misschien niet op elkaar, maar veel psychedelische middelen hebben dezelfde basiseffecten. Door die effecten te analyseren, kunnen we psychedelica in drie verschillende groepen indelen: klassieke psychedelica, empathogenen en dissociatieven. Hieronder vatten we elke groep samen, bespreken we de algemene effecten ervan en geven we een overzicht van bekende voorbeelden.
Bij de term “psychedelisch” zullen de meeste mensen aan klassieke psychedelica denken. Wetenschappelijk staan deze bekend als serotonerge middelen. Hoewel deze benaming minder bekend is, biedt deze wel inzicht in hoe ze werken: Wellicht had je al door dat de benaming voortkomt uit de invloed van klassieke psychedelica op ons serotoninesysteem. Vele komen voor in de natuur (lianen, paddenstoelen en bladeren), maar er zijn ook synthetische varianten.
De meeste psychonauten beginnen eerst met klassieke psychedelica, omdat deze simpeler zijn te doseren. De ervaring zelf is echter niet per se lichter. Zo nemen met hogere doses veranderingen in de perceptie, stemming en zintuiglijke ervaring aanzienlijk toe.
Het gebruik van klassieke psychedelica gaat tot 55 miljoen jaar terug. Althans, volgens de “stoned ape"-theorie. Terence McKenna, de bedenker van deze theorie, veronderstelde dat Psilocybe-paddenstoelen - een belangrijk middel in de categorie klassieke psychedelica - een cruciale rol speelden bij de evolutie van de mens. Met andere woorden, paddo's zouden hebben geholpen de geest van onze voorouders te verruimen en zo de manier hebben beïnvloed waarop we vandaag de dag denken en voelen.
Sindsdien bleven culturen wereldwijd veel fascinatie tonen voor de kracht van klassieke psychedelische middelen. Maar zelfs nadat ze buiten hun traditionele omgeving zijn blijven doorgroeien en onder de microscoop zijn bestudeerd, lijkt het erop dat het volledige potentieel van klassieke psychedelica nog steeds ontdekt moet worden.
Zoals eerder vermeld, hebben serotonerge middelen soortgelijke effecten. Hoewel er specifieke verschillen zijn in intensiteit, genereren klassieke psychedelica doorgaans veranderingen in de perceptie, stemming en de manier waarop we informatie verwerken.
Veelvoorkomende effecten zijn:
Gezien deze effecten is het duidelijk waarom klassieke psychedelica niet alleen worden gebruikt door mensen die verlichting zoeken, maar ook door degenen die hun creativiteit, productiviteit en sociale vaardigheden willen verbeteren.
Hoewel de effecten van klassieke psychedelica overeenkomen, worden individuele ervaringen door tientallen factoren beïnvloed. Iedere trip is weer een unieke ervaring en het is belangrijk om de invloed van serotonerge middelen niet te onderschatten.
Combineer of mix klassieke psychedelica nooit met elkaar of met andere middelen, zoals alcohol. Als het je eerste keer is of als je iets nieuws wilt proberen, is een tripsitter van onschatbare waarde. Bedenk ook zorgvuldig waar en wanneer je gaat trippen. Houd er tot slot rekening mee dat klassieke psychedelica de zintuiglijke waarneming sterk beïnvloeden. Je omgeving moet je dus een zo comfortabel mogelijk gevoel geven.
Er zijn er behoorlijk veel, maar dit zijn de meestvoorkomende klassieke psychedelica.
Mescaline is een psychedelische alkaloïde die te vinden is in het vlees van de peyote, San Pedro en Peruaanse fakkelcactussen. Deze cactussoorten komen van oorsprong voor in Mexico en Zuid-Amerika en kennen een lange, rijke geschiedenis van inheems gebruik. Het vergt enige voorbereiding als je het vanuit de rauwe vorm klaarmaakt, maar het eindresultaat is een krachtig serotonerg psychedelicum. Als het op de juiste manier wordt bereid, houden de geestverruimende effecten van mescaline doorgaans 8-12 uur aan. Gelukkig is het eenvoudig om te kweken met een stek en heb je maar een beetje nodig voor een sterke ervaring.
Wil je een psychonautische reis ondernemen, maar heb je een drukke agenda? Met DMT (of N,N-dimethyltryptamine voor wetenschappelijk onderlegde lezers) ben je voordat je het doorhebt weer terug op aarde. DMT is een sterk klassiek psychedelicum, komt voor in verschillende plantensoorten en kan ook kunstmatig in een laboratorium gemaakt worden. Het middel omvat alle typische psychedelische effecten en kan met de juiste dosis een "buitenlichamelijke ervaring" veroorzaken. Afhankelijk van de wijze van inname duurt een DMT-trip ongeveer 10-20 minuten. Kort... maar zeer krachtig!
Psilocybine-paddenstoelen (oftewel paddo’s) zijn al millennia lang, in tientallen culturen, een van de bekendste klassieke psychedelica. Wanneer mensen aan psychedelica denken, komen paddo’s daarom vaak als eerste voorbij. Slechts 1 à 2 gram gedroogde Psilocybe cubensis is daarbij voldoende om je visuele en auditieve waarnemingen ingrijpend te veranderen. Daar komt nog eens bij dat paddo’s over de hele wereld groeien, wat hun populariteit nog logischer maakt.
In tegenstelling tot de andere serotonerge middelen is LSD uitsluitend synthetisch. Dit betekent dat het kunstmatig in een laboratorium wordt geproduceerd. Albert Hofmann was de oorspronkelijk uitvinder van LSD (die aanvankelijk niet besefte wat hij had gedaan), wat later deel zou gaan uitmaken van een geheim CIA-mind-control-experiment, genaamd MK-ULTRA. Ondanks dat dit lijkt op een filmscript, was LSD zeer populair en zeker geen kattenpis. Het kreeg vooral bekendheid in de jaren zestig en was geliefd vanwege de intense euforische effecten en levendige visuele hallucinaties die het opwekte. Normaliter wordt het oraal ingenomen en duren de trips ongeveer twaalf uur.
Empathogenen hebben in vergelijking met klassieke psychedelica een minder indrukwekkend effect. Visuele en auditieve veranderingen zijn veel milder en de nadruk ligt meer op emotionele en sociale effecten.
Empathogenen hebben de reputatie van een partydrug, omdat ze sociale vaardigheden, vriendelijkheid en, zoals de naam al zegt, empathie opwekken. Empathogenen worden ook wel entactogenen genoemd. Deze naamsverandering werd toegepast vanwege de negatieve connotatie van het Griekse "pathos", wat lijden betekent.
MDMA is de meestvoorkomende drug in de categorie empathogenen, samen met MDA, MDEA en mephedrone. 3,4-methyleendioxymethamfetamine (MDMA) werd voor het eerst ontwikkeld in 1912. Het werd echter pas in de jaren zeventig bij psychotherapie toegepast en uiteindelijk vanaf de tachtiger jaren recreatief gebruikt.
Empathogenen zijn hybride te noemen op chemisch niveau, met eigenschappen van zowel stimulerende middelen als psychedelica. Deze combinatie maakte dat de middelen een voor de hand liggende keuze werden in de rave-scene. Empathogenen zijn populair op feesten, festivals en clubs, maar zijn niet alleen een recreatief middel. Sterker nog, in de loop der jaren hebben veel onderzoeken geprobeerd het potentieel van middelen als MDMA voor verschillende psychische aandoeningen te achterhalen.
Het duurt even voordat empathogenen beginnen te werken, maar zodra ze losbarsten, kun je het volgende verwachten:
De effecten van empathogenen voel je meestal na 30-50 minuten en bereiken na ongeveer twee uur hun hoogtepunt.
De stimulerende aard van empathogenen leidt tot overmatig zweten, waardoor je het risico loopt op uitdroging. Het combineren van andere drugs met empathogenen wordt niet aanbevolen. Dit geldt vooral voor alcohol, omdat dit de uitdroging alleen maar verergert. Hoewel het verleidelijk lijkt om empathogenen met andere psychedelica te combineren, is de kans groter dat je hierdoor een bad trip ervaart.
We hebben er al een paar besproken, maar hier is een overzicht van de bekendste empathogenen.
MDMA is verreweg de populairste drug in deze categorie. Dit middel staat ook wel bekend als ecstasy, E, X of molly. Molly verwijst meestal naar een puur kristallijn poeder, terwijl ecstasy vaak MDMA in tabletvorm is. Ongeacht de naam, de effecten zijn hetzelfde: verhoogde empathie. Het zijn deze intense gevoelens van sympathie, empathie en milde visuele vervormingen die MDMA de lievelingsdrug van ravers maken.
Ethylone maakt deel uit van een groep drugs waarvan de chemische structuur die van cathinon nabootst, een natuurlijke alkaloïde die voorkomt in het Khat-geslacht. Ethylone is echter voldoende anders dat hiervoor op dit moment niet dezelfde wettelijke beperkingen gelden. Ethylone is een krachtig stimulerend middel en populair vanwege effecten die vergelijkbaar zijn met die van mephedrone (Mcat). Ethylone is ook relatief nieuw in deze categorie. Sterker nog, de uitvinding ervan is zo recent dat er nog zeer weinig bekend is over de effecten en de invloed ervan op de lange termijn. Wees dus voorzichtig!
Op zoek naar een buitenlichamelijke ervaring? Duik dan eens in de wereld van de dissociatieven. Dissociatieven hebben er het langst over gedaan om populair te worden, maar zijn misschien wel het meest intimiderend van alle drie de categorieën. Het zijn psychedelica in algemene zin, maar de ervaring is uniek als het gaat om hoe deze de waarneming beïnvloedt.
Ten eerste kenmerken dissociatieven zich door intense zintuiglijke vervormingen. Het komt vaak voor dat gebruikers zich los van de werkelijkheid voelen. Hoe leuk dat ook mag klinken, onderschat de effecten niet. Met "los van de werkelijkheid" bedoelen we los van je omgeving, andere mensen en zelfs van jezelf!
Het is moeilijk om de exacte geschiedenis van dissociatieven vast te stellen, aangezien de categorie diverse natuurlijke en synthetische middelen bevat. Aan de kunstmatige kant heb je drugs als ketamine, PCP en lachgas. Alle drie zijn sinds het midden van de jaren negentig in populariteit gestegen, maar het is niet alleen maar lol en plezier. Zowel ketamine als PCP kunnen op de lange termijn veel gezondheidsproblemen veroorzaken, om nog maar te zwijgen van totale ego-dood in extreme gevallen.
Misschien wel het bekendste natuurlijke dissociatieve middel, Salvia divinorum, heeft een intrigerende geschiedenis onder Mazatec-sjamanen. Zelfs vandaag de dag wordt de plant nog steeds gebruikt bij ceremonies en rituelen in de bossen van Oaxaca, Mexico. De interesse in salvia is enorm gegroeid en psychonauten over de hele wereld staan te springen om het ervaren van deze buitenaardse sensatie.
Zoals we hierboven hebben vermeld, worden dissociatieven gedefinieerd door een intense ontkoppeling van de wereld om je heen. De effecten manifesteren zich doorgaans als volgt:
Pin ons op dat laatstgenoemde effect niet vast. Hoewel we communicatie met buitenaardse wezens niet kunnen bevestigen of ontkennen, is het communiceren met goddelijke entiteiten een vaak beweerde ervaring onder gebruikers van dissociatieven. Vooral in het geval van natuurlijke varianten, zoals salvia.
We herhalen het nog maar eens: Dissociatieven zijn voor de ervaren psychonaut. Hoewel niets je ervan weerhoudt om ze te proberen, zullen first-timers waarschijnlijk overweldigd raken. Zoals altijd ligt de sleutel tot succes in de "set en setting". Met middelen die zo invloedrijk zijn als salvia of N₂O, is het voorbereiden van een veilige tripomgeving en het vinden van een ervaren tripsitter cruciaal voor een succesvolle trip.
Tenslotte zijn dissociatieven op zichzelf al krachtig genoeg. Het zou dus vanzelfsprekend moeten zijn dat je ze niet moet combineren met andere geestverruimende middelen.
Er zijn talloze dissociatieven, die al dan niet populair zijn op basis van hun unieke kenmerken en beschikbaarheid.
Sage of the Diviners, Seer's Sage of Yerba de la Pastora is een symbolisch middel met krachtige psychedelische effecten. Maar het gebruik ervan behelst meer dan spirituele rituelen, nu Salvia divinorum wereldwijd verkrijgbaar is. Je kunt de bladeren fijnmaken of kauwen, roken of het bladsap voor tincturen gebruiken. Hoewel de duur van de effecten en hun intensiteit afhangen van de consumptiemethode, verandert dit de uitkomst niet; een krachtige spirituele reis die toepasselijk een "geschenk van de goden" wordt genoemd.
N₂O of distikstof(mono)oxide kennen we vooral als "lachgas". Het wordt gebruikt in de tandheelkunde (wat, ironisch genoeg, meestal niet om te lachen is) en veroorzaakt een sterk euforisch gevoel en een buitenlichamelijke ervaring. Maar ondanks de reputatie ervan als recreatieve drug, blijft N₂O een essentieel geneesmiddel, volgens de Wereldgezondheidsorganisatie. Het middel is niet giftig en lijkt naar alle waarschijnlijkheid relatief veilig voor gebruik te zijn. Bij onjuist gebruik bestaat er echter wel een risico op schade. Bussen met N₂O staan namelijk onder hoge druk en contact met het vloeibare gas kan gevaarlijk zijn.
De vraag of wiet als een psychedelisch middel moet worden geclassificeerd, is voer voor debat. Academici beweren dat psychedelica zich kenmerken door de biologische reactie die ze teweegbrengen - hoe ze met receptoren in het menselijk lichaam binden. In dit geval is het eenvoudig om cannabis en psychedelica te scheiden, omdat de werkingsmechanismen verschillend zijn. Als je echter de effecten vergelijkt, vertonen psychedelica en wiet toch veel overeenkomsten. Marihuana is lang niet zo intens, maar een aantal mildere effecten (veranderingen in de visuele en auditieve waarneming, euforie en empathie) is ook typerend voor cannabisgebruik.
Cannabis heeft het potentieel om onze manier van denken en voelen te beïnvloeden, wat, hoewel niet zo diepgaand als bij psychedelica, toch een vervorming van de perceptie is. Voorlopig blijft de vraag of wiet een psychedelisch middel is onbeantwoord. Maar als je zelf eens op onderzoek uit wilt gaan, duik dan eens in onze Top 10 Psychedelische Cannabissoorten. Je weet maar nooit, misschien helpen jouw inzichten wel om eindelijk een definitieve conclusie te trekken.
wellicht ook interessant