Alles Wat Er Te Weten Valt Over Witte Lotus

Luke Sumpter

Cannabisjournalist En Gezondheidswetenschapper

Luke Sumpter

Bijgewerkt op: April 7, 2020

De Witte Lotus is regelmatig te zien in Egyptische kunst, zoals op petroglyfen en muurschilderingen. Je kunt gerust zeggen dat de oude Egyptenaren zowel Witte- als Blauwe Lotus vereerden. Dat is waarschijnlijk aan de intrigerende, psychoactieve effecten te danken.

Het plantenrijk omvat veel psychoactieve planten waar de mensheid al lang respect aan betuigt. De bekendste plantensoorten die mensen al jaren gebruiken als psychedelicum zijn onder andere cannabis, mescaline cactussen, ayahuasca en psylocybine paddo's (alhoewel die technisch gezien tot het rijk van de fungi behoren).

Hoewel bovenstaande soorten de meeste aandacht hebben getrokken, zijn er nog meer planten die interessante, prettige effecten hebben. De Witte Lotus is hier een goed voorbeeld van. Laten we deze soort eens onder de loep nemen en haar effecten en geschiedenis verkennen.

WAT IS WITTE LOTUS?

Witte Lotus, ook wel bekend als Witte Egyptische Lotus, is een witte bloeiende plant en behoort tot de Waterleliefamilie (Nymphaeaceae).

Witte Lotus is afkomstig uit Oost Afrika en Zuidoost Azië en werd in 1802 voor het eerst in het Westen aangeplant. Deze vaste plant is een soort waterlelie, wordt ongeveer 45cm hoog en heeft een voorkeur voor warm, stilstaand water. Mensen kweken haar voornamelijk als sierplant, maar ook wel vanwege de psychoactieve eigenschappen. Ze heeft daarbij prachtige bloemen met helderwitte bloembladeren en een felgeel hart.

WAT IS HET VERSCHIL TUSSEN WITTE LOTUS EN BLAUWE LOTUS?

Innovatieve psychonauten zijn wellicht ook wel bekend met de Blauwe Lotus, met de wetenschappelijke naam Nymphaea caerulea. Ze wordt ook wel Blauwe Egyptische Lotus genoemd. Deze soort behoort net als de Witte Lotus tot de Waterleliefamilie. Veel kenmerken, zoals het uiterlijk, verspreidingsgebied en de psychoactieve effecten, komen overeen.

Net als Witte Lotus, hebben oeroude culturen ook Blauwe Lotus veelvuldig gebruikt. Denk hierbij aan de Egyptenaren en Maya's. Blauwe Lotus heeft bloemen met een diameter van 10-15cm. De bloembladeren zijn bleekblauw en de bloem heeft een felgeel hart. Men neemt aan dat Blauwe Lotus oorspronkelijk langs de Nijl en in andere delen van Oost-Afrika groeide. Later verspreidde de plant zich over het Indiase subcontinent en Thailand.

Deze beide soorten induceren ontspannende en euforische gemoedstoestanden. Daar is de psychoactieve alkaloïde aporphine verantwoordelijk voor.

WAT ZIJN DE EFFECTEN VAN WITTE LOTUS?

De psychoactieve effecten van Witte Lotus zijn voornamelijk ontspannend en hypnotisch. Gebruikers spreken van een snelwerkend, euforisch effect, dat zich in eerste instantie laat vergelijken met een cafeïne- of nicotinestoot. De effecten veroorzaken daarbij een stemmingswisseling en je voelt je positiever. Bovendien maakt de plant doodgewone activiteiten en taken aangenamer en bevredigender.

Deze effecten komen tot stand dankzij de aanmaak van de alkaloïde aporphine in de plant. Dit molecuul behoort tot de klasse van chinoline-alkaloïden en is een dopamineagonist. Dat betekent dat het de dopamine-receptoren activeert door dopamine in de hersenen na te bootsen. Het induceert daardoor gelijksoortige effecten als de natuurlijke neurotransmitter, zoals motivatie, stemmingsverbetering en euforie.

DE GESCHIEDENIS VAN WITTE LOTUS

Dat mensen van de psychoactieve effecten genieten, is niets nieuws onder de zon. De Witte Lotus is regelmatig te zien in Egyptische kunst, zoals op petroglyfen en muurschilderingen. Je kunt gerust zeggen dat de oude Egyptenaren zowel Witte- als Blauwe Lotus vereerden. Dat is waarschijnlijk aan de intrigerende, psychoactieve effecten te danken. Op deze afbeeldingen zijn vaak feestimpressies, dansende mensen en rituelen te zien.