Passiebloem: Alles Wat Je Weten Moet

Adam Parsons

Cannabisjournalist En Vaste Schrijver Bij Zamnesia

Adam Parsons

Bijgewerkt op: Maart 2, 2023

Wat is passiebloem?

Passiebloem, ook wel Maracuja of wilde passiebloem genoemd, is een bloeiende plantensoort die tot de familie Passifloraceae behoort. De plant komt voor in de tropische regenwouden en subtropische gebieden van Zuid- en Noord-Amerika, en hij klimt met zijn ranken over andere planten. Er zijn meer dan 500 soorten, waarvan de meeste voorkomen in het Amazonegebied, namelijk de Passiflora edulis en de Passiflora incarnata.

Een passiebloem krijgt opvallend grote, paarse of witte bloemen, die in het midden een roze of paarse kleur kunnen hebben. De naam is te danken aan Spaanse missionarissen, die de bloem als symbool zagen voor de kruisiging van Jezus en daarom de 'Bloem der Passie' noemden.

Sommige soorten passiebloem produceren ook een vrucht, ongeveer zo groot als een citroen, die bekend staat als passievrucht of maracuja. Deze vrucht is meestal geel of paars, heeft een taaie schil, veel zaden en bevat een hoge concentratie antioxidanten (Ingale & Kasture, 2017). Het vruchtvlees is zo te eten, maar je kunt er ook een heerlijke drank, sorbet of jam van maken.

Passiebloem (80 gram)

(88)

Bekijken

Hoe de passiebloem aan haar naam is gekomen

Christelijke geleerden omschreven de bloem als “la flor de las cinco llagas” (de “bloem met vijf wonden”) of “bloem van passie”. Daarmee verwezen ze naar het lijden van Christus. Voor hen vertegenwoordigden de vijf bloembladen en de vijf kelkbladen de 10 trouwe apostelen (met uitzondering van de niet zo trouwe Petrus en Judas). De toppen van de bladeren vonden ze lijken op de speer van de centurio. De centrale bloem was een symbool voor de martelpaal. De ranken van de plant leken volgens hen op de zwepen die waren gebruikt bij de geseling. De meeldraden en de bloemkroon werden vergeleken met de doornenkroon. De drie stampers van de plant vertegenwoordigden de spijkers. De vijf helmknoppen stonden voor de vijf heilige wonden. En de rode tint van de bloem symboliseerde het bloed van Christus.

In 1745 gaf de Zweedse botanicus Linnaeus de plant haar Latijnse naam: “Passiflora”. Die naam gebruiken we vandaag de dag nog steeds voor het plantengeslacht.

Hoe kweek je passiebloem?

Veel hobby-tuinders vinden het geweldig passiebloem te kweken vanwege haar exotische uiterlijk. Maar de plant is behoorlijk kieskeurig, waardoor het niet altijd makkelijk is. Onder goede omstandigheden worden de ranken van de passiebloem soms wel 10m lang. De plant wordt daarbij mogelijk zo’n 2,5m breed, afhankelijk van de soort. Sommige soorten groeien echter meer als een struik. En bepaalde soorten produceren eetbare vruchten.

Welke soort passiebloem je ook kweekt, ze hebben allemaal prachtige bloemen die gewoonlijk slechts een dag opengaan. De schoonheid en het unieke uiterlijk van de bloemen maken het dan ook altijd geweldig om de plant te kweken. Zelfs als je slechts een aantal bloemen per rank krijgt. Omdat de ranken op structuren klimmen, is het een fantastische plant om muren en hekken in je tuin te verfraaien.

Hoe plant je je eigen passiebloem?

De beste tijd voor het planten van passiebloem is de lente. Plant haar in vruchtbare, goed gedraineerde grond. Het is het beste om te kiezen voor een plant uit een tuincentrum. Maar het is ook mogelijk zelf eentje op te kweken uit zaad of van een stek.

Voor het planten graaf je een groot gat, ongeveer drie keer de diameter van de wortelkluit. Haal de plant uit de pot en gebruik een tuinslang om de kluit schoon te spoelen. Daardoor worden de wortels zichtbaar. Doe de wortelkluit voorzichtig in het gat en vul het aan met potgrond. Geef water en zorg ervoor dat de plant altijd voldoende vocht krijgt.

Heb je geen geschikte plek om de ranken in je tuin te planten? Kies dan voor het kweken van passiebloem in potten. Zorg ervoor dat de planten op een plaats staan waar ze voldoende zonlicht krijgen. Als je niet in een tropisch klimaat woont, zou je ze ’s winters binnen moeten zetten. De prachtige bloemen verschijnen aan het eind van de zomer.

De geschiedenis van de passiebloem

Eeuwenlang kweekten de inheemse volken van Zuid-Amerika, waaronder de Azteken en Inca’s, de passiebloem vanwege haar vruchten en positieve eigenschappen. Het verhaal gaat dat de plant in 1569 door Spaanse missionarissen werd ontdekt in Peru. Men denkt dat de eerste variëteit die men destijds tegenkwam de Passiflora caerulea was. Oftewel de blauwe passiebloem. Die veronderstelling is gebaseerd op tekeningen en teksten.

De passiebloem werd vanuit Zuid-Amerika meegenomen naar Europa. Daar werd het een populaire decoratieve plant, met name in Groot-Brittannië.

Tegenwoordig is de plant nog steeds populair. En niet alleen onder tuiniers die van haar houden vanwege het opvallende, exotische uiterlijk. Passiebloem speelt ook een belangrijke rol in de kruidengeneeskunde. De plant heeft namelijk meerdere positieve eigenschappen.

De chemische samenstelling van de passiebloem

De passiebloem bevat drie hoofdgroepen van actieve bestanddelen; alkaloïden, glycosiden en flavonoïden. Het is goed te weten dat sommige stofjes op zichzelf geen noemenswaardige positieve eigenschappen hebben. Dat is namelijk uit onderzoek gebleken. Alleen gecombineerd met de andere chemische stoffen die van nature voorkomen in het kruid, hebben ze voordelen. Denk aan de ontspannende eigenschappen.

Uit onderzoek blijkt dat de passiebloem veel verschillende bestanddelen bevat. Dat zijn alkaloïden, alfa-alanine, apigenine, aribine, chrysine, citroenzuur, cumarine, A en D cyclopassifloïsche zuren, cyclopassiflosiden I-VI, Di-ethylmalonaat, edulan I, edulan II, flavonoïden, glutamine en gynocardine. De plant bevat ook harman, harmaline, harmalol, harmine, harmol, homoorientin, isoorientin, isoschaftoside, isovitexin, kaempferol, loturine, lucenin-2, luteïne-2, luteolin, n-nonacosane, orientin, passicol, passiflorine, passiflorisch zuur, pectine, fenolzuren, fenylalanine, proline, prunasin, quercetine, raffinose, sambunigrine, saponarin, saponaretin, saponarine, schaftoside, scopoletin, serotonine, sitosterol en stigmasterol.

Tips

De exotische passiebloem trekt de aandacht, waardoor ze heel geschikt is als accent bij de voordeur. Maar de bloemen trekken ook vlinders aan, die net zoveel van de plant houden als wij. Zet haar naast andere planten die vlinders aantrekken, zoals de vlinderstruik, ijzerhard, guldenroede of gele zonnehoed. Daarmee heb je de hele zomer prachtige vlinders in je tuin!

Er zijn veel verschillende soorten passiebloem om te kweken in je tuin. Afhankelijk van de soort zijn de bloemen geel, oranje, dieprood of paars. Een specifieke passiebloem, “Raspberry Strudel”, produceert zeer opvallende bloemen met prachtige roze en rode tinten.

Als je een soort zoekt die ook vruchten produceert, kies dan voor Passiflora edulis (“edulis” betekent eetbaar). Een populaire variëteit is de Maypop (Wilde abrikoos). Deze kom je vaak als wilde bloem tegen in het zuiden van de VS. Ze dankt haar naam aan het feit dat de vruchten open knappen, “poppen”, als je erop staat.