LSA vs LSD – Het Verschil

Miguel Antonio Ordoñez

Freelance Cannabisjournalist

Miguel Antonio Ordoñez

Bijgewerkt op: Januari 13, 2021

LSD en LSA klinken niet alleen maar hetzelfde, het zijn ook nog eens chemische broers. LSA is de natuurlijke tegenhanger van de synthetische LSD, en wel in die mate dat Albert Hofmann, de vader van LSD, verbaasd stond over hun structurele gelijkheidvormigheid.

LSD is een uitgangsstof van LSD. In de chemie is een uitgangsstof een substantie die deelneemt aan een chemische reactie die een andere stof produceert. Met andere woorden, voordat LSD LSD wordt, is het eerst LSA. Vanuit dat perspectief kan LSD beschouwd worden als een verfijndere vorm van LSA.

En daar ligt ook de grootste overeenkomst – in hun gedeelde chemische structuur. LSA (d-lysergic acid amide), ook bekend als Ergine, beavt lyserginezuur, wat hetzelfde zuur is als het zuur dat de bouwsteen is van LSD. Maar verder zijn het heel verschillende stoffen.

Natuurlijk vs. Synthetisch

LSA komt van nature voor in bossen over de hele wereld, LSD is daarentegen een product van uitgebreid laboratoriumwerk. LSA wordt voornamelijk aangetroffen in de zaadjes van Hawaiian Baby Woodrose vine evenals in de zaadjes van Morning Glory en een heleboel andere planten. De zaadjes worden vaak gekauwd om de LSA eruit te halen.

Morning Glory-zaadjes worden al sinds lang bij ceremonieën van Mexicaanse stammen gebruikt. In rituelen werden de zaadjes eeuwen lang gebruikt om met de goden te kunnen communiceren.

Structureel gelijk, maar met verschillende effecten

Het was de vermaarde wetenschapper Albert Hofmann, ontdekker van LSD, die voor het eerst LSA isoleerde en identificeerde uit zaadjes die hij uit Zuid-Amerika ontving. Hoewel het psychoactieve effect van de zaadjes alom erkend werd, werd pas duidelijk dat het om LSA ging toen Hofmann de alkaloïden isoleerde. Tot dan tot dacht men dat alleen de schimmel Claviceps purpurea LSA bevatte.

Het is in feite alleen maar een kleine structurele verandering tussen de moleculen die het verschil maakt. Serotonine en psilocybine zijn chemisch aan elkaar verwant, maar ze hebben zeer verschillende farmacologische effecten. Op dezelfde manier zijn LSA en LSD allebei psychedelisch, maar is er een oceaan van verschil tussen hun effecten. De psychedelische trip in je hoofd van hoogwaardige LSD wordt gekenmerkt door heldere, kristalachtig, geestelijke energie.

LSA wordt daarentegen geconsumeerd samen met alle alkaloïden die in de zaadjes aanwezig zijn, en dat kunnen er heel wat zijn. Misselijkheid, overgeven, hoofdpijn en winderigheid komen vaak voor. Hoewel deze effecten duidelijk niet toegeschreven kunnen worden aan LSA zelf, is het duidelijk dat het fysieke effect van LSA veel heviger is dan dat van LSD. Men ervaart vaak verdovende en dromerige effecten. Bij experimenten die Hofmann met zichzelf uitvoerde, ervoer hij vaak een gevoel van slaperigheid en een soort van droomachtige toestand.

Geen alternatief voor LSD

Hoewel LSA een lange geschiedenis heeft van entheogeen en ceremonieel gebruik, is het geen alternatief voor LSD. De twee moleculen hebben dezelfde chemische samenstelling en LSA kan inderdaad grondige geestveranderende ervaringen produceren. De effecten van LSA en LSD kunnen echter niet vergeleken worden. LSD veroorzaakt transparante, energieke en verheffende effecten terwijl LSA een soort van verdovende, droomachtige trance veroorzaakt.