Wietcultuur In Jamaica
Jamaica heeft het perfecte klimaat en de vruchtbare bodem voor cannabisplanten. Het is geen verrassing dat marihuana er zo populair is. Maar heb je je ooit afgevraagd hoe Jamaicaanse wiet zich precies heeft ontwikkeld? Wij bespreken alles wat je moet weten, van Rasta's en Reggae iconen tot de legale status van ganja.
HOE CANNABIS OP HET EILAND TERECHTKWAM
De cannabiscultuur is nergens op aarde zo nauw verbonden als met de Jamaicaanse cultuur. Ga met ons mee op tijdreis om de ware herkomst van de wietcultuur in Jamaica te ontdekken. Wij hebben de echte dope verhalen, dus steek een spliff of een kommetje op, waar je ook van houdt, want het is tijd om Rasta te gaan.
Net als de meeste voormalige koloniale gebieden van het Britse rijk, wordt de geschiedenis van het eiland gedomineerd door genocide, onderdrukking en slavernij. De komst van cannabis naar Jamaica dankt men zeker niet aan het Rijk; in plaats daarvan werd het heilige kruid meegebracht door Indische contractarbeiders in het midden van de 19e eeuw.
In 1810 werd de Britse slavernij afgeschaft na ten minste 200 jaar mensenhandel, hoewel de meeste Ierse historici stellen dat dit meer dan 700 jaar heeft geduurd. West-Afrikaanse slaven werden regelmatig verscheept naar Jamaica om op de suikerplantages te werken tot 1838, toen een slavenopstand uiteindelijk leidde tot bevrijding.
Eigenaren van plantages maakten niet langer aanspraak op een oneindig aanbod van arbeidskrachten en werden geconfronteerd met een crisis. De imperialisten hadden een groot probleem. Een probleem dat werd verholpen door nauwelijks iets beters. Van 1845-1917 werden zo'n 40.000 Indische contractarbeiders naar Jamaica gestuurd om te werken op het land. Om hun last wat te verlichten, was hasj alles wat ze hadden en het waren deze arme zielen die de eerste wietzaden in Jamaicaanse grond plantten.
GANJA ETYMOLOGIE
De herkomst van de term "ganja" is te vinden in het Sanskriet. Hindi Indiërs brachten de cannabiszaden en de naam van het kruid naar het Caribisch gebied.
Een samensmelting van de Indische en Afrikaanse cultuur op het eiland deed de Jamaicaanse ganjacultuur ontstaan en de populariteit van wiet onder de lagere klassen werd snel als middel tegen de inheemse bevolking gebruikt, en om zeep geholpen door de imperialistische heersende klasse.
De Opium Wet van 1913 hield specifieke verbodsbepalingen in voor ganja. De wetgeving richtte zich tegen de arme wiet rokende Jamaicanen, en de straf op het bezitten van een beetje wiet was "een boete van maximaal honderd pond en bij wanbetaling een gevangenisstraf met of zonder gedwongen arbeid", wat in 2017 ongeveer neerkomt op €12000.
Vanzelfsprekend gingen veel arme zwarte Jamaicanen hieraan ten onder, om niks.
In 1948 werd de regering opgeschud door een opkomende religieuze beweging die affiniteit had met ganja, ondanks de criminalisering. Het gevolg hiervan was de Dangerous Drugs Act van 1948.
Deze klassenstrijd wet zorgde ervoor dat rechtbanken legaal wietrokers een gevangenisstraf konden opleggen en/of al hun bezit konden afpakken.
Het weerzinwekkende wetshoofdstuk betreffende ganja stelt dat een overtreder "bij veroordeling door een Circuit Court, naar beoordeling van de rechter wordt bestraft met een boete van minimaal 500 dollar per ons ganja of wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf van maximaal vijfendertig jaar of wordt bestraft met zowel een boete als een gevangenisstraf".
RASTAFARI CULTUUR
De verandering weerhield mensen echter niet, en ganja raakte verweven met de Jamaicaanse cultuur. De wortels van de Rastafari cultuur in Jamaica zijn te vinden in de jaren '30, en de cultuur is zeker niet alleen een religie, maar ook een beweging.
Marcus Garvey, geboren Jamaicaan, en de Black Power-beweging hadden zeker een grote invloed. De leider van de Rasta's was echter de "Koning der Koningen, Heer der Heren, De Heldhaftige Leeuw uit de stam van Juda", Keizer Haile Selassie I van Ethiopië. Hij had van 1930-1974 de macht in handen, totdat hij stierf.
Voordat hij de troon besteeg in 1930 was zijn titel Ras (King) Tafari en met "de hoogste" wordt nog steeds gerefereerd aan een Christelijk figuur in de Rasta cultuur.
Het heilige boek van Rasta is ook de Bijbel, hoewel het wordt gezien als onecht, en Zion (Ethiopië) het "beloofde land" is. De materialistische westerse samenleving wordt verworpen en benoemd als "Babylonië".
Net als Christus, was de keizer ook leider van een aantal monotheïstische religies en radicale politieke bewegingen. Het creëren van een eenheid van oorspronkelijke Afrikanen en het verhogen van het bewustzijn waren de kerndoelen, en daar was de Jamaicaanse overheid erg bang voor.
De Rastafari cultuur is veel meer dan dreadlocks en ganja. Rasta's hebben hun eigen taal ontwikkeld die in lijn is met hun verheffende filosofie en waarbij de kracht van woorden wordt onderstreept. Een Rasta zal geen negatieve effecten willen veroorzaken met zijn/haar woorden.
De Rastafari gebruikt geen woorden als "understand" (begrijpen) of "undertake" (ondernemen); een Rasta geeft een positieve draai aan "under" met "overstand" en "overtake".
Het toevoegen van "I" voor woorden is ook typisch voor Rasta taal en het creëren van nieuwe betekenissen komt eveneens veel voor, het Engelse banana is "inana". De "I" staat voor Jah (God) en de toevoeging ervan aan woorden in de Rastafari volkstaal brengt een goddelijke verbinding tot stand met een hogere macht.
Van nature is ganja een sacrament voor de Rastafari - zelfs het doorgeven van het heilige kruid in een bepaalde richting heeft een betekenis voor de Rasta's. Een "redenering" sessie is een therapeutische ganja-groep rooksessie en een verbinding met Jah in één.
Het doorgeven van ganja met de klok mee wordt meestal geassocieerd met het bespreken van morele dilemma's/problemen, terwijl het doorgeven van een spliff tegen de klok in duidt op het gebruik van oorlogstaal.
Ganja speelt ook een belangrijke rol bij Rasta ceremonies. Een "binghi" of "grounation" is in feite een Rasta feestdag en viering. Ganja consumptie gaat hierbij gepaard met een mix van zang, dans en gebed.
BOB MARLEY
Bob Marley werd een legende gedurende zijn eigen leven, hij was die zeldzame mix van Artiest en Voorstander die één keer per generatie voorkomt. Na zijn geboorte in 1945, zijn kindertijd die hij doorbracht in Nine Mile en zijn tienerjaren in Trenchtown, groeide hij uit tot een cultureel icoon.
Het was ergens in de jaren '60 toen Bob Marley, Bunny Wailer en Peter Tosh in Trenchtown de Reggae sound ontwikkelden en een band vormden. Bob was als katholiek geboren maar bekeerde zich tot het Rastafarianisme in 1966.
Dit was een keerpunt in het leven van Bob; de prachtige samenhang van muziek en marihuana zou hem sindsdien naar het sterrendom schieten. De invloed van de legende is nog steeds sterk aanwezig in de 21e eeuw.
Op 26 februari 2015, de dag waarop Bob Marley 70 zou zijn geworden, werd ganja niet langer strafbaar gesteld in Jamaica, en als passend eerbetoon werd medicinaal en religieus gebruik eindelijk ook gelegaliseerd.
En nu we het hebben over legalisatie, bespreken we ook een paar kleine feitjes. Wist je dat het bekende Bob Marley lied "legalize it" eigenlijk een jam is van Peter Josh en werd geschreven en ten tonele gebracht in 1979, ongeveer vijf jaar nadat The Wailers uit elkaar gingen? Nou, dat is zo, en dat wisten wij ook nog niet.
NIEUWE WETTEN
Ten gevolge van de Dangerous Drugs (Amendement) Act 2015, werd een historische plechtige ceremonie gehouden op 29 april 2015 op de University of the West Indies. Een cannabisplant werd legaal in de grond gepland voor de eerste keer in de Jamaicaanse geschiedenis.
De nieuwe wetgeving heeft op de een of andere manier waarschijnlijk geen grote impact op de gemiddelde Jamaicaanse ganja consumptie, noch zal de wetgeving leiden tot een enorme toename van nieuwe ganja rokers.
In plaats daarvan is deze legalisatie de eerste stap naar een actieve legale cannabismarkt, en hoewel internationale verdragsverplichtingen nog steeds de weg blokkeren naar wereldwijde handel, kan een nationale industrie nog steeds opbloeien.
Toeristen dragen voor een groot deel bij aan de Jamaicaanse economie en nieuwe ganja-vriendelijke accommodaties en vakanties zijn in opmars.
Het "Bud & Breakfast" concept is al erg populair onder toeristen uit de VS. Jamaica staat aan het begin van een groene revolutie die de potentie heeft om dit kleine eiland een grote speler te maken op de opkomende wereldwijde ganja markt.