Wat Is Het Verschil Tussen Delta 8, 9 En 10 THC?

Ooit was 'THC', of 'delta-9-tetrahydrocannabinol', de enige cannabinoïde waar wietgebruikers geïnteresseerd in waren, ondanks dat er al meer dan honderd verschillende cannabinoïden in de plant zijn ontdekt. Dat neemt niet weg dat de meeste cannabinoïden nog moeten worden onderworpen aan wetenschappelijk onderzoek zoals dat bij THC is gedaan.

Maar nu we steeds meer over de plant weten, is duidelijk geworden dat delta-9 niet de enige psychoactieve cannabinoïde in wiet is.

Voor zover we nu weten, produceert de plant zelfs drie hoofdtypen THC. Dat zijn delta-8-THC, delta-9-THC en delta-10-THC. Maar welke verschillen en wat voor effect hebben ze? Laten we eens kijken wat er tot nu toe over deze stoffen bekend is.

Delta-8, delta-9 en delta-10 THC vergeleken

Hoewel ze in veel opzichten vergelijkbaar zijn, heeft elk van deze stoffen unieke kenmerken. Hier is een kort overzicht:

• Delta-8-THC is een isomeer van delta-9-tetrahydrocannabinol. Het is minder psychoactief dan delta-9, hoewel het vergelijkbare eigenschappen heeft. Het bindt namelijk aan dezelfde cannabinoïdereceptoren in je lichaam en hersenen en kan een 'high' veroorzaken, de hartslag verhogen, euforie opwekken en je tot rust brengen. Je kunt het dus als de minder sterke tegenhanger van delta-9 beschouwen.

• Delta-9-THC is de belangrijkste psychoactieve stof in wiet. Het is ook een van de drie cannabinoïden die internationaal gereguleerd zijn. Dankzij het onderzoek van de Israëlische wetenschapper Raphael Mechoulam in 1964 werd echter niet alleen delta-9-THC ontdekt. Het leidde namelijk ook tot de ontdekking van een nieuw receptorsysteem: het endocannabinoïdesysteem (ECS). Hoewel het nog jaren zou duren voordat dit systeem volledig in kaart was gebracht, ontdekte Mechoulam dat tetrahydrocannabinol na het roken in de hersenen wordt opgenomen en zich daar bindt aan receptoren die bij het denken, geheugen, genot, coördinatie en beweging betrokken zijn.

• Delta-10-THC is een (voornamelijk) synthetische isomeer van tetrahydrocannabinol die voor het eerst in de jaren 80 werd ontwikkeld. Het is zelden waargenomen als een natuurlijke stof in de plant, aangezien het maar in kleine hoeveelheden voorkomt. Het wordt vooral geproduceerd als een 'onzuiverheid' bij de productie van synthetische delta-8-THC. Het kan echter ook direct van delta-9 worden gesynthetiseerd. Er is weinig bekend over het effect van delta-10-THC, maar uit anekdotisch bewijs komt naar voren dat het een stimulerend, opbeurend effect heeft in plaats van het zeer rustgevende effect dat je van delta-9 kent.

Chemische structuur

Als je naar de chemische structuur van elke stof kijkt, begrijp je waarom kleine verschillen een groot verschil kunnen maken:

• Delta-8-THC: delta-8 is een tricyclische terpenoïde. Hoewel het dezelfde chemische formule als delta-9 heeft, zit een van de dubbele bindingen in de koolstofketen op een andere plek. De reden dat het minder psychoactief is dan delta-9, is omdat het een gedeeltelijke agonist is van CB1- en CB2-receptoren. Zodoende bindt het zich veel minder efficiënt aan deze receptoren dan zijn tegenhanger. Hoewel het maar in kleine hoeveelheden voorkomt in wiet, kan het in laboratoria op grote schaal worden geproduceerd door CBD aan zuren en hitte bloot te stellen.

• Delta-9-THC: het heeft dan wel dezelfde formule als delta-8, maar de iets andere moleculaire structuur maakt delta-9 een sterkere agonist van vooral CB1-receptoren. Dit resulteert weer in een sterker psychoactief effect. Delta-9-THC is de gedecarboxyleerde versie van THCA, een cannabinoïde-zuur dat in rauwe wietplanten voorkomt. Het therapeutisch potentieel van delta-9 is redelijk uitgebreid onderzocht en de stof is in bepaalde gevallen goedgekeurd voor therapeutisch gebruik. Toch is er nog een hoop over deze stof dat we niet weten.

• Delta-10-THC: net als delta-8 is delta-10-THC een isomeer van delta-9. Dit wil zeggen dat ze alle drie dezelfde chemische formule hebben, maar een andere moleculaire opbouw. Er is maar weinig bekend over het effect van delta-10-THC en er zijn geen klinische onderzoeken naar de veiligheid ervan gedaan. Het werd in de jaren '80 ontdekt door Mechoulam en was in eerste instantie onbruikbaar, omdat voor de extractie ervan giftige chemicaliën nodig waren. Daardoor was het eindproduct onveilig voor menselijke of dierlijke consumptie. Het is ook een van de meest ongrijpbare cannabinoïden en tot dusver moeilijk te extraheren, vooral in commercieel winbare hoeveelheden.

Belangrijkste overeenkomsten en verschillen

Er is een aantal opvallende overeenkomsten en verschillen tussen de drie typen THC. De eerste en duidelijkste overeenkomst is dat ze alle drie psychoactief zijn, al is dit in een behoorlijk verschillende mate.

Bovendien ontstaan ze allemaal als gevolg van een chemische reactie. In het geval van delta-9 is dat het decarboxyleren (oftewel verhitten) van rauwe wiet, zodat niet-psychotrope THCA in geactiveerde THC wordt omgezet. Delta-8 en -10 ontstaan meestal door chemicaliën toe te voegen aan bestaande cannabinoïden, zoals CBD.

Daarnaast wordt beweerd dat delta-8 ongeveer half zo krachtig is als delta-9. Het lijkt ook stabieler te zijn dan delta-9, dat na verloop van tijd tot CBN wordt afgebroken. Daarom is delta-8 langer houdbaar. Delta-10 lijkt een euforischer gevoel op te wekken dan de andere twee soorten.

Delta-9 is de enige van de drie THC-stofjes die wereldwijd grotendeels gereguleerd is. De twee andere typen bevinden zich in een juridisch grijs gebied.

Extractie

Delta-8 en -10 worden gewonnen uit CBD, een stof die vooral in hennep zit. Vervolgens worden er verschillende chemicaliën en processen gebruikt om ze te creëren. Hierdoor zijn delta-8 en -10 per definitie omstreden. Aangezien ze uit hennep worden gewonnen, is er vooral in Amerika verschillende keren bepleit dat ze geen 'narcotica' zijn. Deze pogingen bleken echter weinig succesvol. In de ogen van zowel justitie als volksgezondheidsinstanties gelden ze alle drie als psychoactieve drugs.

Zoals gezegd, wordt delta-9 THC in de vorm van THCA uit wietplanten gewonnen. Dit wordt vervolgens door verhitting in THC omgezet.

Werkingsmechanisme

Alle drie binden zich aan zowel CB1- als CB2-receptoren, hoewel ze er elk een andere affiniteit mee hebben. Tot nu toe lijkt delta-9 het best op beide receptoren in te werken. Hoewel delta-8 en delta-10 grotendeels dezelfde chemische samenstelling en hetzelfde werkingsmechanisme hebben als delta-9, wordt hun effect als minder sterk of efficiënt omschreven. Sterker nog, onderzoek heeft een sterkteverhouding van tussen de 1:2 en 2:3 (delta-8:delta-9) uitgewezen (Hollister & Gillespie, 1973).

Effect

Delta-9 is veruit de sterkste versie van THC. Vanwege de verminderde sterkte wordt delta-8 vaak als een mildere vorm van delta-9 gezien. Van delta-10 wordt aangenomen dat het net een iets ander effectenprofiel heeft dan de andere twee, namelijk een stimulerender en euforischer profiel. Los daarvan hebben we door het gebrek aan onderzoek gewoon nog geen compleet beeld van het effect van delta-8 en -10 .

Veiligheid

De kwestie omtrent de veiligheid van deze psychoactieve stoffen is nog niet beslecht. Delta-9-THC scoort doorgaans laag in termen van giftigheid ten opzichte van andere drugs en is een van de meest gebruikte psychoactieve stoffen ter wereld. Het lijkt daarom logisch dat hetzelfde over de twee analogen van delta-9 gezegd kan worden. Maar aangezien delta-8 en -10 met chemische middelen gewonnen worden in plaats van hitte, hangt hun uiteindelijke veiligheid ook af van het proces waarmee ze ontstaan.

Wettelijke status

Delta-9-THC is de enige van de drie die officieel gereguleerd is. De andere twee liggen in het vizier van Amerikaanse autoriteiten, maar zijn tot op heden niet gereguleerd. Zeker niet op federaal niveau, maar ook niet in staten waar al recreatieve hervormingen zijn doorgevoerd. Zodoende worden sommige van deze producten in juridisch grijze gebieden verkocht. Inmiddels treden bepaalde jurisdicties hier echter wel tegen op.

In Europa worden alle vormen van THC meestal als 'narcotica' aangemerkt. Tot nu toe is echter alleen delta-9 specifiek gereguleerd. In het algemeen is delta-8 makkelijker te winnen (en goedkoper) dan delta-10. Maar naarmate de markt groeit, kan delta-10 waarschijnlijk steeds vaker grootschalig geproduceerd worden.

Wanneer je een van deze THC-stofjes gebruikt, val je bij een drugstest gegarandeerd door de mand. Ze zijn momenteel allemaal verboden in Europa en Amerika, behalve wanneer het gaat om therapeutische wiet die door een arts is voorgeschreven.

Delta-8, -9 en -10: welke is het beste?

De vraag welke type THC het 'beste' is, valt, zeker op dit moment, niet te beantwoorden. Naar alle drie zijn maar weinig onderzoeken gedaan en omdat ze in verschillende mate beschikbaar zijn, is het onduidelijk hoe consumenten elke variant zouden beoordelen.

Maar weten dat ze alle drie net een iets ander effect hebben, kan wel handig zijn als je een specifieke high wilt ervaren. Wil je bijvoorbeeld meer energie krijgen en minder van het rustgevende effect voelen? Dan is delta-10 misschien een goede keuze. Als je echter een sterke high zoekt, ga dan juist voor delta-9.

Hoe dan ook, naarmate we meer leren over elke vorm van THC, kunnen we deze kennis hopelijk benutten om wiet beter beschikbaar en breder inzetbaar te maken.

Zamnesia

Zamnesia is expert in alles omtrent wiet en psychedelica. Door specialistische kennis te combineren met diepgaand onderzoek, creëert Zamnesia continu hoogwaardige content. Zamnesia is daarmee dé deskundige op het gebied van geestverruimende middelen.

Lees bio