Drugswetten In De Filipijnen

Je hebt waarschijnlijk wel iets gehoord over de bizarre situatie in de Filipijnen. Heb je gehoord dat de nieuwe President Rodrigo Duterte wellicht de eerste politicus is die bij zijn campagnebelofte blijft?

President Duterte neemt helaas een voorbeeld aan het “Handboek Hussein Dictatorschap voor Dummies” en pleit voor buitengerechtelijke dood als drugsbeleid. Laten we eens een kijkje nemen naar het vreemdste verhaal dat de mainstream media probeert te negeren.

DE LETTER VAN DE WET

Volgens de Filipijnse wet, of om precies te zijn de “Uitgebreide Gevaarlijke Drugs Wet van 2002”, staat op bezit van slechts het kleinste beetje marihuana een verplichte minimale celstraf van 12 jaar en het kweken van wat cannabisplanten geeft je levenslang.

Op koop en verkoop kan zelfs de doodstraf staan: dit is echter verzacht tot levenslang vanwege de afschaffing van de doodstraf na de val van het Marcos-dictatorschap in 1986.

President Duterte pleit natuurlijk voor de herinvoering van de doodstraf, maar het feit is dat de Filipijnse wet de doodstraf of het gebruik van dodelijk geweld door burgerwachten niet goedkeurt.

Vanwege draconische wetten in het hele continent is Azië een zwarte vlek op de kaart van de beweging voor legalisering van marihuana.

Een rapport uit 2015 door HARM REDUCTION INTERNATIONAL over de doodstraf voor drugs noemt zeven naties in de categorie “High application states”

China, Maleisië, Vietnam, Indonesië en Singapore vormen de vijf staten uit Azië. Wellicht krijgt de Filipijnen in toekomstige rapporten een eigen categorie.

De twee andere bolwerken van vrijheid die regelmatig mensen executeren voor drugsbezit waren de gebruikelijke verdachten Iran en Saudi-Arabië. Er waren niet genoeg gegevens over Noord-Korea, en we kunnen veilig aannemen dat het daar ook geen pretje is, dus laten we verder gaan.

EEN GESCHIEDENIS VAN GEWELD

Voordat Duterte het presidentschap won en eind Juni 2016 aantrad, was hij 22 jaar lang de burgemeester van Davao Stad. Hij vestigde zijn heerschappij middels bloedvergiet en is altijd al een ambitieuze schurk geweest.

Een ABC-rapport door Adam Harvey op 15/9/16 citeert een vermeende voormalige huurmoordenaar die onder Duterte tijdens zijn ambtstermijn als burgemeester lid was van een doodseskader.

Mr. Matobato (de huurmoordenaar) sprak recentelijk in Manila tegen een zitting van de senaat: “we moordden op vrijwel dagelijkse basis” en hij schatte dat ongeveer 1.000 slachtoffers vermoord zijn in opdracht van Duterte.

Het lijkt er dus op dat een genadeloze tactiek niets nieuws is voor Duterte als het aankomt op het verzekeren van zijn macht. Drugsgebruikers zijn toevallig een handig zondebok dat hij heeft weten te transformeren tot politiek kapitaal.

EEN OORVERDOVENDE STILTE VANUIT DE KATHOLIEKE KERK

De bevolking van de Filipijnen bestaat uit ongeveer 100 miljoen inwoners en 80% van hen zijn katholiek. In het seculaire westen is de macht en invloed van de meeste georganiseerde religies al langere tijd aan het afnemen.

In de Filipijnen heeft zo’n snelle afname niet plaatsgevonden. Kerkbezoek is echter steevast aan het dalen van een hoge 64% naar de huidige geschatte 37%, volgens gegevens van Social Weather Stations die gepubliceerd zijn in het artikel in de The Philippine Star door Helen Flores op 4/10/2013.

Net als de meeste dictators is Duterte argwanend over de macht van de katholieke kerk; die speelde per slot van rekening een cruciale rol in het omgooien van het Marcos-regime dertig jaar geleden en recenter in de afzetting en daaropvolgende verwijdering van President Joseph Estrada in 2001.

Hij is een uitgesproken tegenstander van de kerk en een groot onderdeel van zijn imago als “sterke man” is gebaseerd op het cultiveren van de notie dat hij onverslaanbaar is en absoluut niet bang is voor welk instituut of individu dan ook.

Opmerkingen over Paus Franciscus veroorzaakten tumult en zorgden voor veel krantenkoppen, toen hij naar de paus verwees als een “zoon van een hoer”.

Alhoewel hij daarna zijn verontschuldigingen aanbood, was de publiciteit onbetaalbaar en het hele schandaal waarschijnlijk gepland. Meer bewijs van sluw politiek manoeuvreren voor persoonlijke winst of een misverstand? Hoe dan ook, voor president Duterte is het dagelijks werk.

De aanpak van deze stoere vent heeft voor het grootste gedeelte gewerkt, en de geestelijken zwijgen over de nu geschatte 3.600 mensen die, volgens gegevens van 11/10/16 van news.co.au door Marnie O’Neill, door politie of burgerwachten zijn gedood voor vermeend gebruik en/of koop van drugs.

DE ZUIVERING

Niemand weet hoeveel mensen er precies exclusief vanwege drugs worden gedood, want eerlijke processen en behoorlijke rechtsgang zijn in de Filipijnen van vandaag de dag moeilijk te verkrijgen.

Het jachtseizoen is praktisch gezien geopend, en het is niet moeilijk om je voor te stellen dat er te midden van die zuivering van drugsgebruikers ook moorden worden gepleegd die niet aan drugs gerelateerd zijn.

Priesters durven geen officiële uitspraken te doen, want gewelddadige represailles voor drugsgebruikers zijn een echte dreiging. Polls bevestigen vaak een brede steun voor de “War on Drugs”, dus de grote meerderheid van de populatie lijkt in dit nieuwe vreselijke “laatste redmiddel” te zijn getrapt.

Duterte zei zelf op een recente persconferentie in zijn thuisstad Davao “Hitler slachtte drie miljoen Joden af…er zijn drie miljoen drugsverslaafden. Die zijn er. Ik slacht ze met plezier allemaal.” De president onderschat niet alleen de omvang van de holocaust met 50%, maar hij is ook echt een psychopaat, en er trots op.

GOKKEN EN GEWEREN

Gokken is een andere zonde die niet aan de aandacht van Duterte heeft kunnen ontsnappen, en hij heeft de kansspelindustrie succesvol uit de stad verdreven.

Hij is de laatste tijd echter aan het draaikonten over de vraag of hij de gigantische winstgevende online gokindustrie helemaal zal sluiten.

Hij is er misschien op tegen dat de Filipijnen eraan beginnen, maar het is onwaarschijnlijk dat hij de zuivering uitbreidt en de doodseskaders de casino’s in laat stormen en de toeristenindustrie tegelijkertijd doodt.

Een ander voor de hand liggend doel volgens een traditionelere “law en order”-campagne is een harde aanpak tegen de verspreiding van illegale vuurwapens.

Statistieken over vuurwapenbezit in de Filipijnen zijn volledig incorrect vanwege de “huisnijverheid” in de productie van nagemaakte pistolen. Het 45-kaliber Colt 1911 model is een lokale favoriet en voor een paar honderd dollar van jou, zonder dat er moeilijke vragen gesteld worden.

Toegang tot vuurwapens lijkt nogal ongehinderd te zijn en Duterte is zich hier zonder twijfel van bewust. Het is de sleutelfactor die de uitvoering van zijn genocidale plan faciliteert.

LA VIDA LOCA LEVEN

Denk de volgende keer dat je een hijsje van je favoriete wiet of hasj neemt eens aan Eanna Ó Cochláin, 55 jaar, oorspronkelijk uit Cork, Ierland.

Hij werd in 2013 onder zeer verdachte omstandigheden opgepakt omdat er naar verluidt kruimels cannabis gevonden werden in een pakje sigaretten waarvan hij beweert dat iemand ze in zijn bagage had gestopt.

Nu op borgtocht vrij maar een blijvend doelwit. Ontsnappen is onmogelijk aangezien zijn paspoort “verdwenen lijkt te zijn”, aldus Marie O’Halloran van de Irish Times op 9/10/16.

Hij is een nagejaagde man met een 12-jarige gevangenis in het vooruitzicht “met totaal geen goede reden!”, zoals Ralph Steadman zou zeggen.

Charlie Flanagan, de Ierse minister van Buitenlandse Zaken moet echt ingrijpen en de onmiddellijke veilige terugkeer van een Ierse burger eisen. Geen enkele EU-burger zou op zo’n manier in de steek gelaten mogen worden en blootgesteld mogen worden aan een real life Mad Max-scenario.

Het is een verlies-verliessituatie: of hij wordt vermoord door gewapende gangs, of hij wordt later vermoord in het overbezette, middeleeuwse Filipijnse gevangenissysteem.

We kunnen Charlie op zijn minst niet toestaan om te doen alsof hij nooit van Eanna heeft gehoord, en Charlie is dol op tweets, dus stuur hem hier een herinnering: @CharlieFlanagan

Miguel Antonio Ordoñez

Miguel Ordoñez bezit een AB Mass Media and Communications-diploma. Deze ervaren schrijver draait al 13 jaar mee en voorziet de lezer sinds 2017 van cannabisgerelateerde content. Hij heeft zijn diepgaande kennis over het onderwerp opgebouwd door persoonlijke ervaringen en nauwgezet onderzoek.

Lees bio