Cheese Soorten: Wat Gaat Er Schuil Achter De Geur?

DE CHEESE SOORT

Cheese. Die beruchte Skunk freak uit de vroege jaren negentig. Dat willekeurige fenotype, die naald in de hooiberg, die evolueerde om iets buitengewoons te produceren. Cheese, samen met het enorme aantal verwante hybriden, behoort nog steeds tot de meest gewilde cannabis soorten in het Verenigd Koninkrijk en Europa. Cheese, de soort die, als je koolstoffilter het begeeft, je hele huis laat ruiken alsof je in een oude sok woont, gevuld met rottend vlees, bosbessen en terpentijn. De reden voor dit uitmuntende boeket en lang aanhoudende nasmaken is de combinatie van terpenen in de harsen van de plant. Terpenen, terpenoïden en flavonoïden worden opgemerkt door diverse mechanismen in de mond en de reukkwabben in de hersenen. Verschillende combinaties van deze familie van vluchtige esters produceren wat mensen waarnemen als de geur en smaak van dingen. Afhankelijk van de hoeveelheden waarin deze terpenen zijn gemixt, kan de uitgesproken "Cheese-igheid" variëren van een licht belegen, romige Cheddar tot een neushaar-verbrandende rottapalooza. Van alle Cheese soorten loopt het water je in de mond. Slechts een enkel trekje zal leiden tot een oertrek in meer.

TERPENEN

Voor de geur van de Cheese soort is niet een enkel element verantwoordelijk, maar de subtiele combinatie van velen. Inbegrepen zijn terpenen als octaanzuur, die een onaangenaam vette en ranzige geur heeft, (methyl thiel) butyraat, die fruitig en naar ananas ruikt, ethyl methyl azijnzuur, die een zoete, peerachtige geur heeft, hexaanzuur, die ruikt naar een veeboerderij en methyl mercaptaan, die ruikt naar rotte kool of dierlijke uitwerpselen. Isovaleriaanzuur is de meest voorkomende terpeen in de Cheese soort. Elders wordt het geproduceerd door de Staphylococcus epidermidis bacterie wanneer eiwitten worden omgezet in zweet. Deze bacterie is deels verantwoordelijk voor de geur in kleedkamers en ongewassen linnengoed. Het is het actieve anti-krampachtige en verdovende bestanddeel van valeriaanwortel en is een van de esters die wijn haar smaak geeft en oude kaas die kenmerkende geur. De vluchtige esters van isovaleriaanzuur bezitten prettige, lang aanhoudende geuren die soortgelijke effecten opwekken als feromonen en worden dus vaak gebruikt als aromatisch middel, zowel industrieel in oplosmiddelen, maar bijvoorbeeld ook in de parfumerie.

Steven Voser

Steven Voser is een onafhankelijke cannabisjournalist met meer dan zes jaar ervaring in het schrijven over alles omtrent wiet: hoe je het kweekt, hoe je er optimaal van geniet, maar ook de groeiende industrie en het onduidelijke juridische landschap eromheen.

Lees bio